peki ya?

29 Nisan 2009 Çarşamba

anlamın bir gün terk eder seni

anlamın bir gün terk eder seni.
daha önceleri de pek çok kez yaptığı gibi…
masken düşmüştür artık peri kızının kaf dağına veda etmesi gibi.
ne eskisi gibi özelsindir, ne o gün ki gibi güzel.
mutluluğun acın olur, kemirir yüreğini.
anlamına uzaktaysan anlamın tek hecede siliverir seni.

bütün adanmışlıkların ve bütün bağlanmışlıkların kırbacını vurur yüzüne.
mazide yaşanmışlıkların kirli bir balçık gibi yapışır bedenine.
kelimeler kirlenmiştir, dizeler bitmiştir, üç noktalar isyan etmiştir dününün ertesinde.
bir çığlığın vardır, duyuramazsın.
bir cümlen vardır, bir türlü kuramazsın.
bir yarımın vardır içinde, tamamlayamazsın.

ne çok gelip gider bu senler seninden
ve nasıl bir tepkisizliktir bu sendeki kayboluşuna senin tavrın
gemiler batar derinine, çapaları saplı kalır geçmişine, çıt çıkarmazsın
içinde bir çocuk feryat figan karanlığını arar, çare bulmazsın
nasıl bir fütursuzluktur ki bu kendine, sen nasıl bir hakla mutluluğundan böyle kaçarsın?

operadan şişman kadının sesi duyulur tüm vurgusuyla
ve sen bildiğin bütün küfürlerle karşı koymaya çalışırsın bu sona
daha önceden gözünden akmıştır o som damla, ağlayamazsın
o adam göz göre göre bıçağı saplar kafasına, durduramazsın
bir tren gelir alır götürür seni uzaklara, elini bile sallamazsın.

ve o zor sorunun cevabı daha da keskinleştikçe
sırf bu cevap seni yenmesin, sana sahip olamasın diye
her saniye biraz daha deşersin beynini, sinirlerini, damarlarını vahşice
etrafta hiçbir gürültü kalmayıncaya kadar saklanırsın kuytu köşende
hiçbir kuşku seni alıp götürmesin diye kendini kaçırırsın
hep kendinden uzaklaşır, bu sefer ölmeyecekmiş gibi yaparsın.

anlamın terk eder son sözünü dinlemeden seni
sen de bütün o zehir zemberek kelimelerinle baş başa kalırsın
bir yoksunluktur ki anlatılmaz
bir yalnızlıktır ki paylaşılmaz
bir anlamsızlıktır ki çare olmaz.


03.12.2008/ geceyarısı

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder