peki ya?

29 Nisan 2009 Çarşamba

bu kentte // gece gündüz kelimeler

bu kente yalnızlık, seninle gelir, seninle gider.
ne zaman ki sesin değse günüme veya geceme uzaklarda bir bebek neşeyle güler.

bu kentte minicik elleri vardır kadınların, tutulmaya kıyılamayan. minicik parmakları vardır, işaret etmeyi başaramayan. hepsi benim gibi, hepsi benden uzak, hepsi sana tuzak... milyonlarca yıldız arasında sönük kalmış ‘ben’lere inat her gece giyinip kuşanıp parlamaya giderler. bir yarını vardır güzelliklerinin, bir umudu vardır gülüşlerinin, bir sebebi vardır gidişlerinin. bu kentte körpecik yürekleri vardır kadınların, yerinde tutmasını bilemezler.

bu kentte dalyan gibi adamlar, ay gibi, geceye ışık verirler. kendilerini aşan bir özlemleri vardır, yayıldıkça parlayan. bitmek tükenmez bir enerjileri vardır, her yıldızda uyum arayan. hepsi var gibi, hepsi çok gibi, hepsi bana tuzak… günlerini gecelerine katarak okurlar yarattıkları sihirlerinin muskasını. bir amacı vardır parlak ışıklarının, bir yordamı vardır uzaklıklarının, bir mantığı vardır kayboluşlarının. bu kentte geceye gizlenir dalyan gibi adamlar, gündüz bütün ihtişamları kaybolmasın diye.

ne geceye yakışan, ne gündüze yaraşan bu yerde hep bir kasvet çöker yaşayanlarının içine. bir gitmek vardır henüz hiç dillendirilmemiş, bir dönmek vardır henüz hiç görülmemiş, bir ölmek vardır binlerce kez hissedilmiş. bir kadın kayar geceden, yazık olur; dalyan gibi bir adam içlenir inceden, deprem olur. yalanları vardır bu kentin, herkesin kendi içinde filizlenen, herkesin içinden kaçıp sinsice havada gezinen. alınan her nefes yalana dolanır, verilen her nefes günaha bulanır.

bu kentte yarın, henüz kimselerin ispatlayamadığı, sadece annelerin süslenip püslenip geceye karışmadan önce çocukları uyusun diye anlattığı bir masaldır. çünkü her yarın henüz yaşanmamışlıklardır. oysa her yaşanmışlık dünden bile daha uzaktır. gel-gitler arasında salıncak kurup bir öne bir arkaya sallanan ümitler, her yarında hayal, her dünde kıymık olur. ikilemleri vardır bu kentin: uyutmaz.

devrik cümleleri vardır bu kentin. sahibine doğru yola çıkmışken hep yolun bir yerinde sendeleyen, hep çıkmaz sokağın birinde sona eren. derin anlamları vardır kelimelerin ne söylenebilen, ne susulabilen, ne de hissettirilebilen. bu kentte bir yalnızlık vardır. evet bu kentte bir yalnızlık vardır. bu kentte öyle bir yalnızlık vardır ki,

seninle gelen
seninle giden…

02.07.2008 / 21.50

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder