ve ben elmayı seviyorsam..

dediler ki bana
o kurttur; koyunu kapandır..
o ateş gözleriyle yakıp ardından her şeyini eşe dosta dağıtandır
o en yüksek dağlara çıkıp yüreksizliğini seslere dağıtandır
o bir tek koyunu diğer koyunlardan bile ayıramayandır..

dedim ki
kurtu gördüm, gözlerine baktım
gözleri vardı yüreği çarpardı
evet gerçekten sevgiye karşı büyük bir kini vardı
her koyunda bunun intikamını arardı

bilirim ki
sevmek herkesin harcı değil
bir şeyi haketmek daha önce yaptıklarının toplamı değil
her şeye tavırlı olmak her zaman çözüm değil
bir şansı bile çok görmek asla bana göre değil

ben mi?
demiştim ya, kurtun gözlerine baktım
gözleri vardı, yüreği çarpardı
kurtu sevdim..
sevmeyi öğrettim..

dünyada herkes bir diğeri kadar şanslı değil
bazen bir insanın sevmeyi öğrenebilmesi için bir koyun tarafından sevilmesi gerekli..

derseniz ki bana,
hayat zifir acıdır; bir anda tüketmeye çalıştığında yakandır
boşluğa bir düştün mü seni yar gibi karanlıklarla sarmalayandır
bir kere yanlış yaptın mı defalarca kaderini suratına vurandır
kurtları karşına seni kapsın, sana doysun, yeniden avına koyulsun diye koyandır..

diyebilirsiniz..

ama bilemezsiniz..

çünkü siz bilmeyi denemezsiniz..

sevmek her zaman en zor yoldur
ama kurt bile içine bir kere düştüğünde artık kaçarı yoktur..

23 eylül 2007 / 11.03